Ο αγαπητός Γιώργος Ζάχος Πρόεδρος της Δημοτικής Κοινότητας Ιωαννίνων με τον τίτλο «Δημοτικές Παρατάξεις Ουσίας και Όχι Σφραγίδας»
μεταξύ των άλλων
σημαντικών προβληματισμών του πρότεινε και τα εξής:
«Για να ξεπεραστούν οι αναστολές και οι απογοητεύσεις όσων θα μπορούσαν να συμμετάσχουν στα Δημοτικά μας πράγματα πρέπει να ξεπεράσουμε το μοντέλο των κατ’ επίφαση Δημοτικών Παρατάξεων που τώρα έχουμε. Να ξεχάσουμε τις Δημοτικές Παρατάξεις Σφραγίδες μιας χρήσης. Να υπερβούμε την λογική της ελεγχόμενης αναπαραγωγής του αυτοδιοικητικού δυναμικού. Να ενθαρρύνουμε νέους ανθρώπους και δυναμικά στρώματα της κοινωνίας μας, που τώρα δεν εκπροσωπούνται , να συμμετάσχουν και να δώσουμε με γενναιοδωρία χώρο έκφρασής τους. Να εξασφαλίσουμε μια πραγματικά δημοκρατική δομή και λειτουργία της κάθε Δημοτικής Παράταξης με συλλογική διαμόρφωση των Αρχών της και με κυρίαρχο όργανό της την Γενική Συνέλευση των μελών της, δηλαδή όλων όσων θα θελήσουν να συμμετέχουν εθελοντικά και με διάθεση ανιδιοτελούς προσφοράς….»
Νομίζω ότι κανείς δεν μπορεί να μην υιοθετήσει τις παραπάνω αναγκαίες προτάσεις του για τη δύσκολη περίοδο που περνάει η Χώρα μας και κατ΄ επέκταση η τοπική Αυτοδιοίκηση. Όμως , από την άλλη μεριά δεν μπορεί να μην μας προβληματίζει ο χρόνος της ανάδειξης του προβλήματος, όταν συμμετέχοντας στην αυτοδιοικητική παράταξη του κ. Φίλιου δεν έδωσε τη μάχη για την υλοποίηση των προγραμματικών δεσμεύσεων της παράταξης «ΕΝΟΤΗΤΑ ΠΟΛΙΤΩΝ» της οποίας είναι μέλος της και που προβλέπει: «Αποκατάσταση της δημοκρατικής λειτουργίας στο Δήμο, με αναβάθμιση και ουσιαστική λειτουργία των συλλογικών οργάνων (Δημοτικό Συμβούλιο, κοινοτικά συμβούλια, επιτροπές), με κατάργηση εξωθεσμικών κέντρων και παραγόντων, με διασύνδεση και ειλικρινή συνεργασία με τους φορείς της περιοχής (επιμελητήρια, πανεπιστήμιο), με συμμετοχή του πολίτη».
Μια απάντηση σε όλα τα παραπάνω θεωρώ ότι θα έβαζε σε τάξη πολλά πράγματα, διαφορετικά η τοποθέτησή του αποτελεί πολιτικάντικα έπεα πτερόεντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου