Τιμή στον αγωνιστή και ποιητή Λορέντζο Μαβίλη.

       Κάθε χρόνο ,την τελευταία Κυριακή του Νοεμβρίου, γιορτάζεται   η επέτειος  της θυσίας  του «ήρωα  του Δρίσκου  Λορέντζου Μαβίλη», με αποκορύφωμα  το μνημόσυνο  και τις ομιλίες  στη Δημοτική Κοινότητα  Βασιλικής, όπου  και διοικητικά ανήκει το ύψωμα του Δρίσκου.

     Ως  ελάχιστο φόρο τιμής  ξεκινήσαμε  ως πρώην δημοτική αρχή του Δήμου Παμβώτιδας  το 2003  και μετέπειτα μια προσπάθεια  για την ίδρυση  ενός μουσείου - μικρού έστω – σχετικού με τη ζωή, τη διαδρομή και τη θυσία του ποιητή  και υπερασπιστή της ελευθερίας. Ήδη , η Εφορία Νεότερων Μνημείων χαρακτήρισε  το  παλιό Δημοτικό  Σχολείο  της Βασιλικής ως Μνημείο  και συνέταξε  ύστερα από αίτημά μας σχετική μελέτη επισκευής και διαμόρφωσης του κτιρίου προϋπολογισμού 240.000 ευρώ ,την οποία και καταθέσαμε  στο Ε.Π. «ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ»  με αίτημα τη   μετατροπή του  σε Μουσείο  Λορέντζου Μαβίλη.  Η πρότασή μας δεν   ικανοποιήθηκε λόγω κάλυψης του προγράμματος  και η μετέπειτα   Δημ. Αρχή  διέθεσε πίστωση  96.000  ευρώ για την επισκευή από το πρόγραμμα ΘΗΣΕΑΣ  εγκαταλείποντας   στο τέλος ημιτελή  την όλη προσπάθεια και κυρίως, τη μετατροπή  του Σχολείουσε Μουσείο.

 Ακόμα, είχαμε υποβάλει  αίτημα τόσο στην Εγνατία ΑΕ όσο και στη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση  για τη διαμόρφωση και ασφαλτόστρωση  του δρόμου Βασιλικής – Μνημείου Δρίσκου-Μονής Τζώρας, ο οποίος και

κατασκευάστηκε.  Τέλος  ζητήσαμε  να δοθεί  το όνομά του  στη  σήραγγα του Δρίσκου , ώστε εφεξής να λέγεται  « Σήραγγα Λορέντζου Μαβίλη». Μάλιστα το αίτημά μας   ενισχύθηκε  και με σχετική επιστολή  των  Βουλευτών της Ν.Δ. κ.κ. Πολύδωρα, Τασούλα και Δένδια  προς τον τότε  Υπουργό ΠΕΧΩΔΕ κ. Σουφλιά , χωρίς μέχρι  σήμερα ,μολονότι πέρασαν επτά και πλέον χρόνια ,  να ολοκληρωθεί η ονοματοδοσία.

    Θεωρώ ότι δεν είναι μόνον  καθήκον  και  υποχρέωση να αποτίουμε κάθε χρόνο τέτοια εποχή  φόρο τιμής στο Λορέντζο Μαβίλη

   Η υποχρέωση αυτή αποτελεί  και   ελάχιστη προσφορά  στην προστασία τούτου του τόπου από την ισοπέδωση, την απαξίωση, την ηθική κατάπτωση , τη  χυδαιότητα και την οριστική του απομάκρυνση από το πλούσιο σε οράματα, ιδέες ,και αγώνες παρελθόν του.

 Ως πρώην Δήμαρχος  Παμβώτιδας    θέλω να κλείσω με τα τελευταία λόγια του αγωνιστή και ποιητή, όπως τα έχει καταγράψει η ιστορία . Τραυματισμένος στο πρόσωπο και πριν η τελευταία σφαίρα τον  βρει στο λαιμό, ο μεγάλος αυτός αγωνιστής της λευτεριάς και της δημοκρατίας άκουσε το  συμπολεμιστή του  Αλέξανδρο Ρώμα να του λέει…  «Αγαθή η μοίρα σου λοχαγέ Μαβίλη», και εκείνος απάντησε…

    «Δεν είχα φανταστεί ποτέ ότι θα είχα τη μεγάλη αυτή τιμή να πεθάνω στο Δρίσκο  για την ελευθερία της Ηπείρου» . Τη μεγάλη αυτή τιμή  την οφείλει η πολιτεία  και πρωτίστως  η τοπική αυτοδιοίκηση και  γι’  αυτό,  με την ευκαιρία του εορτασμού επαναφέρω το ανεκπλήρωτο  αίτημα μου τόσο  για την ονοματοδότηση της σήραγγας Δρίσκου  όσο και για την ολοκλήρωση  δημιουργίας του Μουσείου Λορέντζου Μαβίλη στη Βασιλική, ως ελάχιστο φόρο τιμής στο μεγάλο    αγωνιστή  και ποιητή μας  και ως σηματοδότηση της εξόδου  της Χώρας μας από το   τούνελ  μέσα  από τις  αιματηρές  θυσίες  του Ελληνικού λαού.