Αλλά εμείς τους ανεχόμαστε κι εσύ ψάχνεις το γιατί!

Άλλο ένα χαμένο καλοκαίρι...
Τριακόσια εκατομμύρια χωρίζουν τις εκτιμήσεις του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου από αυτές της Κομισιόν, σχετικά με το ελληνικό χρηματοδοτικό κενό του 2015 -που πάντως συμφωνούν ότι θα ξεπεράσει τα 12 δισεκατομμύρια ευρώ.

Τα διπλά και βάλε, θα χρειαστούν για ολόκληρη τη διετία 2015-16. Οι διάφορες εκτιμήσεις κυμαίνονται από 25 έως 30 δισεκατομμύρια, για τη διετία που έρχεται, χωρίς να συνυπολογίζεται το γεγονός ότι η φοροδοτική ικανότητα του ραγιά όχι μόνο είναι πεπερασμένη, αλλά, επιπρόσθετα, είναι και εξαντλημένη.
Δύο ντουζίνες Ο.Π.Α.Π. θα έπρεπε να είχαμε διαθέσιμους, να τους εκποιήσουμε σε πρωθυπουργικούς γνωστούς και φίλους, ώστε να συγκεντρωθούν οι ισοδύναμοι πόροι που εκτιμάται ότι θα λείπουν από τον δημόσιο κορβανά μας, μόνο για το 2015!

Άλλους τόσους κι ακόμα ίσως περισσότερους για το 2016!!

Δεν μπορείς να κρύβεσαι για πάντα πίσω από λογιστικές αλχημείες και το ξέρομε. Όμως, επιμένουμε να τους ανεχόμαστε, λες κι όλα αυτά δεν είναι γνωστά από παλιά, λες κι οι ρήτρες αυτόματης προσαρμογής δεν είναι παλαιόθεν συνομολογημένες -απασφαλισμένες χειροβομβίδες στα χέρια μας, έτοιμες να εκραγούν οποτεδήποτε, προκειμένου να ταΐζεται με τις σάρκες μας ένα χρέος που είναι ύποπτο, επειδή δεν έχει ελεγχθεί και ειδεχθές, επειδή είναι αδύνατον να εξυπηρετηθεί. Τα ξέρομε όλα αυτά από παλιά και όλο τα λέμε και τα αναχαράζομε. Αλλά τους ανεχόμαστε κι εσύ ψάχνεις το γιατί! 

Λες και πιστεύει κανείς τις ασκήσεις επιστημονικής φαντασίας που κάνουν οι ακριβοπληρωμένοι αναλυταράδες και οι άλλοι ανεκδιήγητοι αληταράδες που θρονιασμένοι στα δροσερά γραφεία τους, μπροστά από τους ηλεκτρονικούς τους υπολογιστές, υποθέτουν ότι τα εθνικά μας εισοδήματα -λες και θα μυγιαστούν- ξέφρενα και ξαφνικά θ' αρχίσουν να καλπάζουν. 

Ανερυθρίαστα υπολογίζουν ότι τα πλεονάσματα θα τρέχουν από τα μπατζάκια μας μέσα στα επόμενα χρόνια∙ μόνο και μόνο για να δικαιολογούν αμέσως μετά τις διατυπώσεις των, την αποτυχία των προβλέψεών τους, με «ισοδύναμες» εντολές για ακόμα μικρότερους μισθούς, για ακόμα πενιχρότερες συντάξεις, για ακόμα λιγότερα σχολεία, για ακόμα χειρότερα νοσοκομεία, για ακόμα πιο άδικη και επαχθέστερη φορολογία. 

Οικονομικά μοντέλα που με την εξασφαλισμένη αποτυχία τους, παράγουν μόνο θλίψη, δάκρυα και αίμα, σε έναν ατέρμονο φαύλο κύκλο οδύνης, παραίτησης και αποδοχής του μοιραίου. 

Πηγή: My Pillow Book