Αλί από 'κείνονε που δεν έχει νύχια να ξυστεί!

Δεν μπορεί να πει κανείς με βεβαιότητα αν η εκχώρηση γης και ύδατος πριν καν ζητηθεί ή οι άλλες σοβαρότατες καταγγελλόμενες πράξεις και παραλήψεις των Ολετήρων που μας πολεμούν,  ηγεμονεύοντάς μας με τον αθλιότερο τρόπο, εντάσσονται στην προσπάθειά τους να  απορροφήσουν (sic) τις αντιδράσεις των αγορών και των εταίρων, όπως ισχυρίζονται κάποιοι αναλυτές ή αν απλώς πρόκειται για το κύκνειο άσμα των πανικόβλητων ηγεμονίσκων.

Δυστυχώς για τον εσμό των αχαρακτήριστων -και ευτυχώς για όλους εμάς, η καχυποψία των επικυρίαρχων προς την κυβέρνηση  των Ολετήρων, έχει πια μετατραπεί σε βεβαιότητα για την ανικανότητα των εξωνημένων κυβερνητών μας να φέρουν σε πέρας τα συμφωνημένα, οπότε οι δονήσεις των αντιδράσεων, είναι πλέον σχεδόν αδύνατον να απορροφηθούν.

Η οδυνηρή βεβαιότητα για τη αδυναμία εκπλήρωσης των συνομολογημένων, όπως φάνηκε αμέσως μετά το τελευταίο τανγκό χωρίς βούτυρο στο Παρίσι, μαζί και η οριστική διαπίστωση περί της ανικανότητας αυτής της ανεκδιήγητης παρέας που αυτοαποκαλείται «Ελληνική Κυβέρνηση»  να θέσει σε εφαρμογή τις οποιεσδήποτε μεταρρυθμίσεις χωρίς να προκαλεί πολλαπλάσιες καταστροφές, και της Χαράς τα Ευαγγέλια που μας περιμένουν κατά την επικείμενη αξιολόγηση από τους υπαλλήλους της Τρόικας των δανειστών, δεν προμηνύουν τίποτα καλό  για τον πολιτικό γελωτοποιό που πρωθυπουργεύει. Αναλόγως παταγώδης θα ήταν και η αποτυχία, εφόσον άνοιγε το θέμα της συζήτησης για τη βιωσιμότητα  του ελληνικού δημόσιου χρέους και για έξοδο από το μνημόνιο προς τις διεθνείς αγορές χρήματος. Οι Αγαθοί Ευαπάτητοι!

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια κινείται, προσπαθώντας να αποφύγει την κατάρρευσή της, η κυβέρνηση των πολιτικών αγυρτών, μετά το άνοιγμα από τον πρωθυπουργεύοντα σφουγγοκωλάριο, αυτής της συζήτησης, κατά τη συνάντησή του με την Φράου Καγκελάριο. Μuch power (sic) του ευχήθηκε κι ετούτη τη φορά η αφεντικίνα του -κι έξω από την πόρτα. Ουδείς πάντως μπορεί να επιβεβαιώσει αν του υποσχέθηκε  και την ασυλία που έχει εξασφαλίσει ο "κύριος" Siemens, προκειμένου να κρατάει το στόμα του κλειστό για όλους εκείνους που είναι σημειωμένοι στον λεπτό διπλωματικό φάκελο που λέγαμε το προπερασμένο καλοκαίρι.

Στα υπόγεια του μεγάρου Μαξίμου, η  «ομάδα της αλήθειας», γνωρίζει ότι πλέον η μηχανή έχει τεθεί σε κίνηση κι ότι τα πρώτα σημάδια θα φανούν πολύ σύντομα από την τεχνικές εκθέσεις που θα ζητούν νέες περικοπές παντού, προκειμένου να κλείσει το δημοσιονομικό κενό. Ο πραγματικός όμως πονοκέφαλος είναι το χρηματοδοτικό κενό που αφήνει πίσω της η εξαντλημένη φοροδοτική ικανότητα του γονατισμένου και ημιθανή ραγιά. Κοντός ψαλμός αλληλούια, μέσα στον μήνα που μας μπαίνει, για την κυβέρνηση των εξωνημένων.

Την ώρα, λοιπόν, που οι τεχνικές εκθέσεις των επικυρίαρχων και τα «ισοδύναμα μέτρα» που θα απαιτηθούν, κατά πάσα πιθανότητα θα αποσταθεροποιήσουν την ανυπεράσπιστη και εντελώς πανικόβλητη κυβέρνηση, οι επίσημες και οι ανεπίσημες αντιδράσεις των σαχλών που μας κυβερνούν επιτείνουν το πρόβλημα,  εφόσον η κινδυνολογία, η κενολογία και ο κρετινισμός «υπουργών» και εκπροσώπων κυριαρχούν, επιτυγχάνοντας μόνον την άνοδο των spreads κι ανοίγοντας εκ νέου την όρεξη των χρυσοδάχτυλων που κυριαρχούν στις αγορές χρήματος, οι οποίοι ακονίζουν πάλι τα μαχαίρια τους για το φαγοπότι που διαφαίνεται στον ορίζοντα γι' αυτούς.

«Κινούμαστε σε δύο παράλληλα επίπεδα, στο τυπικό καθιερωμένο επίπεδο της Τρόικας, αλλά και σε ένα υψηλότερο, πολιτικό επίπεδο στρατηγικού χαρακτήρα», ήταν μια από τις χαρακτηριστικές αερολογίες του υψιπετούς παρα-συνταγματολόγου αντιπροέδρου, από τη Νέα Υόρκη, δείχνοντας να αγνοεί ότι δύο παράλληλα επίπεδα δεν μπορούν ποτέ να συναντηθούν: ακριβώς όπως συμβαίνει σήμερα ανάμεσα στην άθλια κυβέρνηση που εκπροσωπεί από την μια πλευρά και  τους δανειστές από την άλλη, εφόσον κι αυτός αντιλαμβάνεται ότι η Φράου Καγγελάριος τον απέλυσε προχθές τον Φον-Αντωνάκη, τον συνεταίρο του, κι ότι ο πολιτικός χρόνος που τους απομένει, δεν επαρκεί για να ολοκληρώσουν το καταστροφικό τους έργο.

Όμως, επειδή αυτή η ελεεινή κυβέρνηση δεν πρόκειται να παραδώσει εύκολα την εντολή διακυβέρνησης, επειδή, ακριβώς, ηγεμονεύει καταχρώμενη αυτήν την εντολή, ούτε φαίνεται να υπάρχουν βουλευτές αρκετά έντιμοι ή αρκετά γενναίοι, ώστε  να αποχωρήσουν από αυτό το θλιβερό κι εντελώς διακοσμητικό κοινοβούλιο, δίνοντας επιτέλους την χαριστική βολή στην ανεκδιήγητη κυβέρνηση μας και βάζοντας ένα τέλος σε αυτήν την περιρρέουσα κοινοβουλευτική φαρσοκωμωδία, αναζητείται ο τρίτος δρόμος, γιατί ασφαλώς ο Μάρτιος φαντάζει μακρινός, αβέβαιος και σπαρμένος με πτώματα συνελλήνων.

Συνεπώς, δική μας είναι η ευθύνη να τηρήσομε την ακροτελεύτια επιταγή του Συντάγματος που μας ορμηνεύει  ότι  η τήρησή του επαφίεται στον πατριωτισμό των Eλλήνων, «που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να καταλύσει το Σύνταγμα με τη βία».

Για να μη λέμε περισσότερα λόγια ούτε να κουραζόμαστε κι άλλο, ας συμφωνήσουμε ότι την βία την πιστοποιούν όσα εμπεριέχονται στην  πρόσφατη έκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής: σε καθεστώς ένδειας βρίσκονται 2,5 εκατομμύρια Έλληνες ενώ άλλοι 3,8 εκατομμύρια πολίτες, απειλούμαστε άμεσα από τη φτώχεια, σύμφωνα με την έκθεση.

Δική μας, λοιπόν, απομένει  η ευθύνη να οργανώσουμε και να ξεκινήσουμε την αντίσταση απέναντι σε αυτήν την κυβέρνηση της συμφοράς, που όχι μόνο είναι ανίκανη να λειτουργήσει στοιχειωδώς υπέρ του δημοσίου συμφέροντος, αλλά επιπλέον, τελώντας υπό αυστηρή προθεσμία, υπονομεύει με την ίδια της την ύπαρξη τις όποιες προοπτικές υπάρχουν για την έξοδο από αυτό το τέλμα της παρακμής και της βίας που σήμερα βιώνουμε.

Αλλά αυτά τα σπουδαία πράγματα δεν γίνονται ούτε με, οργανωμένες από τους συνδικα-ληστές των ονείρων μας, τρίωρες στάσεις εργασίας ούτε με τις ουρές των ραγιάδων στις εφορίες, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διακανονίσουν παράνομα επιβεβλημένους φόρους, με πόρους στερημένους από το φαΐ των παιδιών τους.  

Το κολάζ είναι από την ΟΚΤΑΝΑ