Μια ακόμα ¨τελευταία ευκαιρία ¨ ρύθμισης ληξιπρόθεσμων χρεών

    Τα ληξιπρόθεσμα χρέη  συνεχίζουν  να τραβούν  την ανηφόρα , έφτασαν αισίως στα 69 δισ  και  κάθε μήνα ο αριθμός αυτός αυξάνεται κατά 1 δισεκατομμύριο ευρώ.

      Το Υπουργείο οικονομικών,  κατά πάγια τακτική, προκειμένου να  εισπράξει  από τα βεβαιωμένα και ληξιπρόθεσμα  χρέη ,  εκδίδει  αποφάσεις   ρύθμισης των ληξιπρόθεσμων χρεών τις οποίες μετονομάζει ρυθμίσεις της  «τελευταίας ευκαιρίας».

   Να αναφέρουμε ότι η τελευταία  ρύθμιση     των  ληξιπρόθεσμων χρεών  έγινε   με τις διατάξεις του πρώτου άρθρου του Ν.4152/2013 και την κατ΄ εξουσιοδότηση εκδοθείσα Απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων ΠΟΛ 1111/2013.

 Κρίθηκε μάλιστα  απαραίτητη,  λόγω της οικονομικής κρίσης και της αδυναμίας πολλών οφειλετών (φυσικών και μη φυσικών προσώπων) να ανταποκριθούν άμεσα στην εξόφληση των ληξιπρόθεσμων έως την 31.12.2012 οφειλών , η εξόφλησή τους σε πολλές μηνιαίες δόσεις και ειδικότερα έως 48 δόσεις   και με  προϋποθέσεις και  άνω των σαράντα οκτώ (48) δόσεων , αρκεί ο αριθμός  να μην είναι μεγαλύτερος των εκατό (100)

    Η ρύθμιση αυτή αλλά και όλες οι προηγούμενες,  στόχευε   στην  επιτάχυνση των διαδικασιών είσπραξης ληξιπρόθεσμων οφειλών , στην  παροχή κινήτρων για την άμεση και συστηματική εξόφληση, στην αποτροπή δημιουργίας  στο μέλλον νέων ληξιπρόθεσμων χρεών  κ.ά

   Δυστυχώς, τα  εισπρακτικά αποτελέσματα  δεν  υπήρξαν ανάλογα των   εκπτωτικών ευεργετημάτων ,  αφού πολλοί  ήταν αυτοί  που, αφού  εξασφάλιζαν  τις φορολογικές ενημερότητες,  ακολούθως  συστηματικά  τις αθετούσαν, με αποτέλεσμα  οι ρυθμίσεις  να μην αξιολογούνται  ως το αξιόπιστο μέτρο είσπραξης των ληξιπρόθεσμων οφειλών.

   Στην πεπατημένη αυτή αντίληψη   η Κυβέρνηση και το υπ. Οικονομικών   άρχισαν ένα δημόσιο διάλογο  για την επαναφορά  μιας ακόμα  «τελευταίας ρύθμισης…»  που  στοχεύει  στη δυνατότητα  πληρωμής των  οφειλών από τους φοροοφειλέτες , που κατά το 2013 οι νέοι οφειλέτες ανήλθαν σε 2.6 εκατ.

   Το εισπρακτικό όμως πρόβλημα  δε βρίσκεται  στους μικροοφειλέτες αλλά βρίσκεται στους     μεγαλοοφειλέτες  και στους  κατά σύστημα  μπαταξήδες οι οποίοι οφείλουν  περίπου  τ  55 δις  ευρώ   χρέους και  θεωρούνται  ανεπίδεκτα είσπραξης .

    Η ρύθμιση των οφειλών προς το Δημόσιο, είναι ασφαλώς μια απόφαση που επιβάλλεται σε όσους ιδιώτες και επιχειρήσεις πραγματικά αδυνατούν να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους, λόγω  της υπερφορολόγησης , της ανεργίας, των περικοπών ,     των συμμετοχών στη φαρμακευτική  και νοσοκομειακή περίθαλψη  και γενικά στην κρίση της τελευταίας πενταετίας.

    Όμως  παραμένει αναπάντητο το  ερώτημα,  πώς θα προστατευθεί το δημόσιο συμφέρον από όλους εκείνους που   συστηματικά τις αθετούσαν ακόμη και πριν από την κρίση ή από όσους έχουν αποδεδειγμένα επαρκή περιουσία και απλά επιλέγουν να μην πληρώνουν.

    Τα παραδείγματα επιχειρηματιών οι οποίοι ζουν προκλητικά και δημόσια  πολυτελή  ζωή και  την ίδια ώρα  συσσωρεύουν οφειλές προς το Δημόσιο, είναι δυστυχώς πολλά. Η κυβέρνηση πρέπει να βρει έναν τρόπο κάποιου  ελέγχου που θα θέσει εκτός οιασδήποτε ρύθμισης τέτοιες περιπτώσεις.

      Και υπάρχει τρόπος, αρκεί να υιοθετηθεί  η  εξαγγελία του προέδρου του Σύριζα στη Θεσσαλονίκη  για τη λήψη   άμεσων μέτρων επανεκκίνησης της οικονομίας με τη σύσταση   Ειδικών  Επιτροπών  Εξώδικου Διακανονισμού   σε κάθε Περιφέρεια . Έργο τους θα είναι   η   άμεση  εκκαθάριση των βεβαιωμένων και ανείσπρακτων φορολογικών υποχρεώσεων καθώς και η  άμεση εκκαθάριση των φορολογικών υποθέσεων των μικρών και μεσαίων  επιχ/σεων  και των επαγγελματιών για βεβαιωμένες φορολογικές υποθέσεις, πρόστιμα και άλλες διαφορές με τη φορολογική αρχή, ώστε   εντός εξαμήνου να υπάρξει άρση των αδικιών των φορολογικών οργάνων και υπολογισμός των πραγματικών και εισπράξιμων οφειλών από το κράτος.

    Ακόμα ,  τα ποσά που θα προκύψουν από την εκκαθάριση θα  ρυθμίζονται σε 84 μηνιαίες δόσεις με τη δέσμευση ότι  το συνολικό ποσό των ετήσιων δόσεων θα είναι μέχρι το 20% του ετήσιου εισοδήματος του οφειλέτη.   

      Η Ελλάδα άγγιξε τα όρια της χρεοκοπίας. Τίποτα δε λειτουργεί. Και όμως κάποιοι πολιτικοί που σφράγιζαν με την ανευθυνότητά τους και την εγκληματική τους πρακτική την πορεία της χώρας, βρίσκονται σε θέσεις κυβερνητικές και κάνουν σχέδια επικοινωνιακά για την επιβολή   κι άλλων βαρών , αγνοώντας το   «Ουκ αν λάβεις πάρα του μη έχοντος» και επιβραβεύουν  για ακόμα μια  φορά  τους κατά σύστημα μπαταξήδες.