Ένας Εβραίος προσπαθεί πολύ καιρό να μιλήσει με τον Θεό.
Μετά από μεγάλη επιμονή (χαρακτηριστικό των εβραίων), τα καταφέρνει.
- Θεέ μου, έχω μια επιχείρηση, ένα εστιατόριο και τα πάω πολύ καλά.
- Αυτό είναι καλό, λέει ο Θεός.
- Ναι, αλλά ξέρεις, Κύριε, αυτό το εστιατόριο δεν το άνοιξα εγώ, αλλά ο πατέρας μου.
- Και; - Λοιπόν, στην πραγματικότητα ούτε αυτός το άνοιξε, ήταν από τον παππού μου.
- Και;
- Λοιπόν, ούτε ο παππούς μου το άνοιξε, το κληρονόμησε από τον προπάππου μου.
- Καταλαβαίνω, είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, αλλά ποιο είναι το πρόβλημα;
- Λοιπόν, ο προπάππους ούτε αυτός το άνοιξε, αλλά το κληρονόμησε από τον πατέρα του...
- Καταλαβαίνω άνθρωπέ μου, αλλά πού θες να καταλήξεις στο τέλος; Στον Ιησού;
- Ακριβώς εκεί Θεέ μου, εκείνο τον Μυστικό Δείπνο δεν τον πλήρωσε κανείς μέχρι τώρα...
Μετά από μεγάλη επιμονή (χαρακτηριστικό των εβραίων), τα καταφέρνει.
- Θεέ μου, έχω μια επιχείρηση, ένα εστιατόριο και τα πάω πολύ καλά.
- Αυτό είναι καλό, λέει ο Θεός.
- Ναι, αλλά ξέρεις, Κύριε, αυτό το εστιατόριο δεν το άνοιξα εγώ, αλλά ο πατέρας μου.
- Και; - Λοιπόν, στην πραγματικότητα ούτε αυτός το άνοιξε, ήταν από τον παππού μου.
- Και;
- Λοιπόν, ούτε ο παππούς μου το άνοιξε, το κληρονόμησε από τον προπάππου μου.
- Καταλαβαίνω, είναι μια οικογενειακή επιχείρηση, αλλά ποιο είναι το πρόβλημα;
- Λοιπόν, ο προπάππους ούτε αυτός το άνοιξε, αλλά το κληρονόμησε από τον πατέρα του...
- Καταλαβαίνω άνθρωπέ μου, αλλά πού θες να καταλήξεις στο τέλος; Στον Ιησού;
- Ακριβώς εκεί Θεέ μου, εκείνο τον Μυστικό Δείπνο δεν τον πλήρωσε κανείς μέχρι τώρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου