Πέμπτη 12 Ιουνίου 2014

Η άποψη του Στέφανου Κασιμάτη για Ντινόπουλο και Γιακουμάτο



      Ντινόπουλος, κατ’ αρχάς. Καρτούν κανονικό: σαματατζής, καυγατζής,
αχώνευτος κι ανυπόφορος. Τον έβλεπες στην τηλεόραση και αμέσως άλλαζες κανάλι (επειδή σε έκανε να λες μέσα σου: «καλύτερος ο ΣΥΡΙΖΑ»), ενώ συγχρόνως σκεπτόσουν την τραγωδία εκείνων που το έφερε η μοίρα τους να ζουν μαζί του στο ίδιο σπίτι.



                                                                                 Γιακουμάτος: η επιτομή της γαλάζιας πασοκαρίας, προερχόμενος από τη γνήσια, την πράσινη πασοκαρία. Υφάκι, κομπολογιά, προπέτεια, Μερσεντές, Κολωνάκι, Ντα Κάπο και άκρατος λαϊκισμός. (Διακόπτω μια στιγμή για να αφήσω κάτι σουβλάκια και μια κόκα κόλα στον νεροχύτη...) Συνεχίζω. Και όμως, ο απερίγραπτος Γιακουμάτος, «εραστής» κατά τον αυτοπροσδιορισμό του, αλλά και μόνιμος συνεργάτης του Μεγάλου Διδασκάλου της Δημοσιογραφίας Γεωργίου Παπαδάκη, έγινε υφυπουργός. Γιατί; Αγνωστες οι βουλές του Κυρίου, όπως είπαμε...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου