«Έξαλλη είμαι, χρυσό μου, έξαλλη! Μα να πάνε οι άλλες οι κουλές
στο Βρετανικό Μουσείο ντυμένες στα λευκά και να ψάχνουν και καλά την
χαμένη αδερφή τους, την Καρυάτιδα; Προσβλήθηκε η αισθητική μου, χρυσό
μου! Γιατί μπορεί στο χωριό να μην είχαμε τουαλέτα και να τα έκανα πίσω
από τα κυπαρίσσια και να σκουπιζόμουν με τσουκνίδες, αλλά έχω πολύ υψηλή
αισθητική.»
«Κι αυτές οι καθαρίστριες τι θέλουν πια; Προσβάλλουν κι αυτές την
αισθητική μου. Γιατί δεν κάνουν μια άλλη δουλειά; Μια ζωή με την
σφουγγαρίστρα στο χέρι θα την βγάλουν; Και στο κάτω-κάτω της γραφής, ας
πάνε να διαδηλώσουν σε καμιά χωματερή. Κάθε φορά που φεύγω από το
γραφείο και πάω στο Αριστοκρατικόν να ψωνίσω σοκολατάκια, πέφτω πάνω
τους και ταράζομαι.»
«Τι εννοείς χρυσό μου όταν λες πως φασίστες σαν τον Βορίδη είναι στην
κυβέρνηση και πως οι άνθρωποι του Σαμαρά είναι σε διαρκείς επαφές με
την Χρυσή Αυγή, και εγώ δεν ενοχλούμαι; Τι με νοιάζουν εμένα αυτά; Εγώ
τα έχω καλά με όλες τις κυβερνήσεις –και με την χούντα του Παπαδόπουλου
καλά τα είχα-, για να γίνονται οι δουλειές μου. Σ’ αφήνω τώρα γιατί
πρέπει να γράψω ένα άρθρο που να υμνώ το Φεστιβάλ. Τα χρήματα, χρυσό
μου, τα χρήματα.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου