Μείζον ηθικό και πολιτικό θέμα η διαχείριση της «Λίστας Λαγκάρντ»

      Μετά τη  γνωστοποίηση των στοιχείων που προέκυψαν από την εισαγγελική έρευνα,  είναι προφανές  , ακόμα και αν  δεν είχε ποτέ συμβεί  η αλλοίωση της λίστας  με την αφαίρεση  στοιχείων που αφορούν  σε συγγενείς  του  κ. Παπακωνσταντίνου,  ότι οι ευθύνες  της πολιτικής ηγεσίας  για την  απραγία της στην επεξεργασία  και στον έλεγχο αυτής αγγίζουν τα όρια της εθνικής προδοσίας.

     Το μείζον θέμα δεν  είναι μόνο   η  αλλοίωση της λίστας αλλά  το μεγάλο έλλειμμα που παρατηρήθηκε  διαχρονικά στην αξιοποίησή της. Το ιστορικό της  απραγίας  είναι λίγο –πολύ γνωστό,  μια και από το 2010, που με δική του πρωτοβουλία   ο κ.  Παπακωνσταντίνου  παρέλαβε από τη γαλλική κυβέρνηση και  την  τότε υπουργό Κριστίν Λαγκάρντ  τη λίστα,   αντί να την παραδώσει με σαφή εντολή   στις αρμόδιες ελεγκτικές υπηρεσίες για ταχύτατο έλεγχο των καταθετών    και να  ακολουθήσει την πρακτική των συναδέλφων του  της  Γαλλίας, Ισπανίας, Γερμανίας  κλπ  για τη σύλληψη της φορολογητέας  ύλης,  ζήτησε    επιλεκτικά     από το ΣΔΟΕ   τη  φορολογική  διερεύνηση μερικών καταθετών,   για να  παραδοθεί στη συνέχεια στον αντικαταστάτη του  κ. Βενιζέλο  , ο οποίος από τον Αύγουστο του 2011 πάγωσε  την   αξιοποίηση της λίστας,   επειδή έκρινε  μόνος του  ότι ήταν προϊόν υποκλοπής  και  γι΄αυτό δεν ήταν  αξιοποιήσιμη!

     Η  υπόθεση όμως της απραγίας απέναντι όχι μόνο στη  «λίστα Λαγκάρντ»   αλλά και άλλων λιστών, είναι μείζον ηθικό και πολιτικό θέμα, ιδίως για τις κυβερνήσεις που, επιχειρώντας να αντιμετωπίσουν τη χρεοκοπία του μεταπολιτευτικού ελληνικού κράτους, οδηγήθηκαν στην εύκολη λύση των οριζόντιων περικοπών  σε μισθούς , συντάξεις και κοινωνικές παροχές.

     Η διερεύνηση  όμως της υπόθεσης δεν  αφορά μόνο στην αλλοίωση της λίστας  αλλά  και  στη μη  αξιοποίησή  της . Η τρικομματική κυβέρνηση έχει μια τελευταία ευκαιρία να αποκαταστήσει – ενμέρει – την τρωθείσα ηθική υπόσταση της πολιτικής’  πρωτίστως,  οφείλει να απαντήσει στον   υπαινιγμό που περιέχει η Έκθεση της Τρόικας για  αρρυθμία  που επέδειξε απέναντι στα άτομα  υψηλού πλούτου, στους ελεύθερους επαγγελματίες υψηλού εισοδήματος και στην επεξεργασία της «λίστας Λαγκάρντ». 

      Δυστυχώς η πρόσφατη απόφαση   του υπ. Οικονομικών κ. Μαυραγάνη  για   αντικατάσταση   των προϊσταμένων των Δ.Ο.Υ  με τα  «δικά του παιδιά»   και η  παρέμβαση   των άλλων δύο κυβερνητικών εταίρων  για την τήρηση  της κομματικής αναλογίας  στην επιλογή των προσώπων  και όχι στην   επαναφορά των αντικειμενικών και αξιοκρατικών κανόνων του ν.3839/10  δεν προμηνύει αλλαγή πλεύσης, αλλά   επιβεβαιώνει το πρόσφατο άρθρο του γερμανικού  περιοδικού Stern  με τίτλο  τα «πανίσχυρα οικονομικά τζάκια»  για το ότι   εδώ και πολλές γενιές 2.000 οικογένειες διαμόρφωσαν το υπάρχον σύστημα και αποκόμισαν τεράστια κέρδη.   

      Οι ευθύνες είναι πολιτικές και ποινικές. Αφορούν πολλούς. Αν δεν αποδοθούν αμέσως, πάμε χαμένοι. Και για να μη γίνει αυτό, θα πρέπει να εκφρασθεί η κοινωνία  και να κάνει τη δική της λίστα  « προγραφής» των πολιτικών. Είναι καιρός να εξαργυρώσουμε τις θυσίες που κάναμε, αρκεί  να σκεφθούμε διαφορετικά απ’ ό,τι μέχρι τώρα.