Κυριακή 2 Δεκεμβρίου 2012

Πώς να μην επιβαρύνεται ο Χ.Υ.Τ.Α. και πώς να επισκεφτείς το Μουσείο Παπαγιάννη, χωρίς να χαθείς .


Είναι απλό...

Βάζεις τα σκουπίδια σε ένα φορτηγό με ανοιχτή καρότσα. Αφήνεις την πόρτα της καρότσας ανοιχτή. Λες στον οδηγό να τρέξει με 70-80 χλμ/ώρα σε επαρχιακούς και αγροτικούς δρόμους με στροφές (π.χ. δρόμος Μπάφρας - Κουτσελιού). Αν ταυτόχρονα φυσάει, ευχαριστείς τον θεό των ανέμων και η δουλειά σου έγινε!

Μέχρι να φτάσει το φορτηγό στον Χ.Υ.Τ.Α τα μισά σκουπίδια έχουν φύγει απ' την καρότσα και το φορτίο είναι πλέον μικρότερο! 

Έτσι δεν επιβαρύνεται  το κύτταρο , δεν  μολύνονται οι πηγές και ούτε γάτα  ούτε ζημιά.

Τώρα αν τύχει και τα σκουπίδια, τα λάδια και τα λοιπά ζουμιά και αντικείμενα πέσουν στον δύστυχο που θα βρεθεί πίσω απ' το φορτηγό καθώς και στον περιβάλλοντα χώρο, εντάξει δεν πειράζει...

Στο βωμό της προστασίας του περιβάλλοντος υπάρχουν και παράπλευρες απώλειες...

Ακόμα,  αν κάποιος θέλει να πάει στο Κουτσελιό (δεν είναι και πολύς κόσμος    μόνο κάνα 2 χιλιάδες άτομα μόνιμοι κάτοικοι) ή στο Μουσείο Παπαγιάννη στο Ελληνικό δε χρειάζεται να ταλαιπωρηθεί με χάρτες, γουγκλ μαπς και πινακίδες. Αρκεί να ακολουθήσει ένα οποιοδήποτε απορριμματοφόρο βρει μπροστά του, που κινείται όλο το εικοσιτετράωρο και θα  τον πάει κατευθείαν.  


Τo παρακάτω βίντεο έρχεται προ απόδειξη των παραπάνω και είναι τραβηγμένο το Σάββατο 1/12/2012.
Οι πινακίδες του οχήματος είναι στη διάθεση των υπευθύνων που θα τις αναζητήσουν , αν ενδιαφερθούν.



2 σχόλια:

  1. Λαγωνικό μεγάλο είσαι κ. Κρανά! Το θέμα είναι όμως αν θα συγκινηθεί κανείς, εσύ τα είδες, εσύ τα κατέγραψες, εσύ τα καταγγέλλεις, εσύ έκανες το χρέος σου σαν συνειδητός πολίτης, ικανοποιήθηκες και έληξε, όλα μέλι γάλα. Καλή νύχτα ΑΡΧΗ !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Απαράδεκτη εικόνα σε έναν από τους ομορφότερους καμβάδες της χώρας. Απύθμενη υποκρισία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, η οποία 'λερώνει' κάθε γωνιά του τόπου, πλέον και κυριολεκτικά. Και όχι, δεν είναι όλα μέλι γάλα (με βάση το προηγούμενο σχόλιο), διότι αν όλοι μας κάναμε το χρέος μας ως συνειδητοί πολίτες ίσως και να μην υπήρχε τώρα αυτή η θλιβερή εικόνα... τόσο αυτή που αναδεικνύει ο κος Κρανας, όσο και η γενικότερη της χώρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή