Το διακύβευμα της νέας ελπιδοφόρας Κυβέρνησης είναι η πάταξη της διαφθοράς και της διαπλοκής , προκειμένου να της δοθεί η δυνατότητα της τροποποίησης του υφιστάμενου άδικου φορολογικού συστήματος και της πραγματοποίησης των δεσμεύσεων που ανέλαβε με το εξαγγελλόμενο πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης αλλά και με τις προγραμματικές της θέσεις κατά την παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στη Βουλή.
Συνοπτικά τα εξαγγελθέντα φορολογικά μέτρα ανακούφισης των συνήθη υποζυγίων που δεν έχουν και δεν μπορούν να κρύψουν τίποτα ,που πληρώνουν ήδη φόρους και αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας είναι: Η κατάργηση του ΕΝΦΙΑ , η ρύθμιση των ληξιπρόθεσμων χρεών, η επαναφορά του αφορολόγητου 12.000 ευρώ , η ενδυνάμωση των προληπτικών φορολογικών ελέγχων, η δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών ανάλογα με την πραγματική φοροδοτική ικανότητα και όχι την τεκμαρτή, η αξιοποίηση του περιουσιολογίου κλπ.
Για τα παραπάνω μέτρα θα καταθέτουμε τις προτάσεις μας με σκοπό να συνεισφέρουμε στη διαμόρφωσή ενός φορολογικού πλαισίου που δε θα φέρει επιβαρύνσεις στους ίδιους που πλήρωσαν την κρίση αλλά, αντίθετα, θα δημιουργεί τα ισοδύναμα στους μόνιμα διαφεύγοντες και συνειδητά διαβιούντες πλουσιοπάροχα.
Προς το παρόν θα σταθώ στο άμεσο πρόβλημα που είναι η άντληση εσόδων, έως ότου οργανωθεί το κράτος και κλείσουν οι στρόφιγγες της φοροδιαφυγής .
Το ζητούμενο λοιπόν είναι η άντληση δημοσίων εσόδων μέσα από τη σύλληψη της φοροδιαφυγής , και αυτό μπορεί να επιτευχθεί, εφόσον οι ελεγκτικές και εισπρακτικές δυνάμεις στραφούν σε επιλέξιμες πηγές άντλησης εσόδων που θα συγκεντρώνουν τα στοιχεία της αποδοτικότητας και της γρήγορης εισπραξιμότητας .
Αυτό μπορεί να επιτευχθεί και με τα εξής βήματα: Το πρώτον βήμα είναι η επεξεργασία και η αξιολόγηση των υποθέσεων που βρίσκονται σε κίνηση , το δεύτερον είναι η ανεύρεση των υποθέσεων που έχουν φοροδοτικό περιεχόμενο και δεν τέθηκαν (;) σε προτεραιότητα ελέγχου, το τρίτον είναι ο καταλογισμός των ποσών από τα μαύρα ταμεία που έχουν επιδικασθεί και το τέταρτο θα έλεγα και το αποδοτικότερο βήμα, είναι η άμεση εφαρμογή επιτέλους των διατάξεων της παραγράφου 3 του άρθρου 15 του Ν. 3888/2010, σύμφωνα με τις οποίες κάθε επαύξηση της περιουσίας που δεν καλύπτεται από τα εισοδήματα των φορολογικών δηλώσεων αποτελεί εισόδημα και φορολογείται.
Στο σημείο αυτό επαναφέρω την πρότασή μου για επιτάχυνση των φορολογικών διαδικασιών για τις περιπτώσεις που διαπιστώνονται εμβάσματα ή μεγάλες καταθέσεις που δεν καλύπτονται από τα δηλωθέντα εισοδήματα των φορολογικών δηλώσεων και προώθηση νομοθετικής ρύθμισης για άμεση δέσμευση των καταθέσεων και ταχεία έκδοση προσωρινού φύλλου ελέγχου με βάση την κίνηση του λογαριασμού του ελεγχόμενου, όχι μόνο από τις αρμόδιες Δ.Ο.Υ. αλλά και από το Σ.Δ.Ο.Ε. , παρέχοντας ικανό χρόνο στο στάδιο της διοικητικής επίλυσης για την προσκόμιση κάθε στοιχείου μείωσης της φορολογικής διαφοράς.
Πέραν της παραπάνω πρότασης υπάρχουν και πολλές άλλες προτάσεις για πηγές άντλησης εσόδων καθώς και πολλές για τη βελτίωση του ισχύοντος νομοθετικού και εισπρακτικού φορολογικού πλαισίου τόσο σε επίπεδο πραγματικής φορολογητέας ύλης όσο και σε επίπεδο εκλογίκευσης των αντικειμενικών δαπανών διαβίωσης , τις οποίες στην πορεία θα αναδείξουμε .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου