Η
μαζική φτωχοποίηση των Ελλήνων οφείλεται στη νεοφιλελεύθερη πολιτική
ριζικής λιτότητας που ακολουθήθηκε από την τρόικα, η οποία συνιστά ένα
μόρφωμα εκτός Ευρωπαϊκού Δικαίου, όπως είναι επίσης ο EFSF, ο ESM και το
Δημοσιονομικό Σύμφωνο, τονίζει σε συνέντευξή του στη δημόσια Αυστριακή
Ραδιοφωνία, ο νομικός και ερευνητής του Εργατικού Επιμελητηρίου
Αυστρίας, Λούνκας Ομπερντόρφερ, ο οποίος θεωρεί ως «σωστό δρόμο» μια
αλλαγή των Ευρωπαϊκών Συνθηκών με ταυτόχρονη εμπλοκή του Ευρωπαϊκού
Κοινοβουλίου και δικαίωμα άσκησης «βέτο» από μέρους του.
Όπως επισημαίνει ο ίδιος, από το 2010 τα προγράμματα «διάσωσης» της Ελλάδας υπαγορεύονται από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που επιβάλλει ριζική λιτότητα και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μέσω κοινωνικού «dumping», κάτι που οδήγησε σε μαζική φτωχοποίηση του πληθυσμού, σε μείωση του ΑΕΠ κατά 25%, σε αύξηση της ανεργίας στο 28%, σε αύξηση της παιδικής θνησιμότητας και των αυτοκτονιών, σε εκτίναξη τη δημόσιου χρέους από το 120% το 2010 σε 175% του ΑΕΠ, σήμερα.
Στη συνέντευξή του, το κορυφαίο στέλεχος του Εργατικού Επιμελητηρίου Αυστρίας κάνει παραλληλισμούς με την κρίση της δεκαετίας του 1930 στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης και υποστηρίζει τη θέση της νέας ελληνικής κυβέρνησης να εξαχθούν διδάγματα και να συγκληθεί μια Διεθνής Διάσκεψη Χρέους, υπενθυμίζοντας ότι το μεταπολεμικό χρέος της Γερμανίας ήταν υψηλότερο, ανερχόμενο στο 200% του ΑΕΠ και μη βιώσιμο, ώστε να αποφασιστεί τότε η διαγραφή του, που συνετέλεσε στη γερμανική οικονομική ανάκαμψη.
Πηγή news.grΌπως επισημαίνει ο ίδιος, από το 2010 τα προγράμματα «διάσωσης» της Ελλάδας υπαγορεύονται από τη νεοφιλελεύθερη πολιτική που επιβάλλει ριζική λιτότητα και ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας μέσω κοινωνικού «dumping», κάτι που οδήγησε σε μαζική φτωχοποίηση του πληθυσμού, σε μείωση του ΑΕΠ κατά 25%, σε αύξηση της ανεργίας στο 28%, σε αύξηση της παιδικής θνησιμότητας και των αυτοκτονιών, σε εκτίναξη τη δημόσιου χρέους από το 120% το 2010 σε 175% του ΑΕΠ, σήμερα.
Στη συνέντευξή του, το κορυφαίο στέλεχος του Εργατικού Επιμελητηρίου Αυστρίας κάνει παραλληλισμούς με την κρίση της δεκαετίας του 1930 στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης και υποστηρίζει τη θέση της νέας ελληνικής κυβέρνησης να εξαχθούν διδάγματα και να συγκληθεί μια Διεθνής Διάσκεψη Χρέους, υπενθυμίζοντας ότι το μεταπολεμικό χρέος της Γερμανίας ήταν υψηλότερο, ανερχόμενο στο 200% του ΑΕΠ και μη βιώσιμο, ώστε να αποφασιστεί τότε η διαγραφή του, που συνετέλεσε στη γερμανική οικονομική ανάκαμψη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου