Το δικαστήριο, αφού συνεξετίμησε όσα, κατά τα
ανωτέρω, είχε προβάλει το Δημόσιο για να θεμελιώσει τον ισχυρισμό ότι ο
εκδότης του επίμαχου τιμολογίου ήταν «ανύπαρκτο» (συναλλακτικά) πρόσωπο
και να αποδείξει,
με τον τρόπο αυτό, την εικονικότητα του τελευταίου,
έκρινε ότι δεν αποδεικνυόταν η αποδοθείσα εικονικότητα, συνεπώς, ότι δεν
εστοιχειοθετείτο η αποδοθείσα σε βάρος των αναιρεσιβλήτων παράβαση,
λαμβάνοντας προς τούτο υπόψη, ορθώς, κατά τα προαναφερθέντα, ότι το
βάρος της αποδείξεως του ως άνω πραγματικού ισχυρισμού έφερε η
Φορολογική Αρχή.Δηλαδή, η φορολογική αρχή οφείλει να
αποδείξει την εικονικότητα και ο επιτηδευματίας μπορεί να απαλλαχθεί αν
αποδείξει ότι είχε καλή πίστη κατά το χρόνο της συναλλαγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου