Στο φως και τη νύχτα τα έργα του γλύπτη Θ. Παπαγιάννη .

     Άλλη μια ένεση ανάδειξης και προβολής της Τ.Κ. Ελληνικού μέσα από τα σπλάχνα  της.

   Ο πατριώτης  γλύπτης Θεόδωρος Παπαγιάννης οργάνωσε  το 7ο Συμπόσιο Γλυπτικής στην πλατεία του χωριού , που  βρίσκεται δίπλα στον  αύλειο χώρο του  Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης ''Θεόδωρος Παπαγιάννης''.

    Το έργο του να αποτυπώσει καλλιτεχνικά κατοίκους του Ελληνικού Ιωαννίνων , να ιδρύσει το Μουσείο αλλά και  να κοσμήσει με    γλυπτά  μια πορεία από την είσοδο του χωριού  μέχρι το ιστορικό μοναστήρι της Τσούκας, προσθέτει  αδιαμφισβήτητα ανυπολόγιστη  αξία στο χωριό και θα έλεγα ότι μειώνει την αρνητική εικόνα του ΧΥΤΑ.

    Το χωριό έχει μεταμορφωθεί σε ένα υπαίθριο μουσείο , μοναδικό στη Χώρα μας, γιατί περιλαμβάνει έργα που μιλούν για τον τόπο μας, την Ήπειρο και την ιστορία της. Ο ίδιος ο γλύπτης μας  αποκαλύπτει :ότι μιλάει για το ψωμί, για τον ευεργέτη, τον ξενιτεμένο, τον πνευματικό άνθρωπο, τον Ηπειρώτη μάστορα, το βοσκό, το γεωργό, την πολύπαθη Ηπειρώτισσα μάνα και τέλος για τη μάθηση.

    Για τους παλαιότερους η θέα και μόνο των έργων κατά μήκος του δρόμου που διασχίζει το χωριό , φέρνει  σκληρές αναμνήσεις  και αστείρευτες  ιδέες για στοχασμούς  , προβληματισμούς και φρονηματισμούς.

     Όμως το έργο αυτό θα πρέπει να το γεύεται και ο επισκέπτης της νύχτας. Και αυτό λείπει γιατί δεν φωτίζονται τα γλυπτά.

    Η Περιφέρεια, ο Δήμος  αλλά και κάθε άλλος φορέας οφείλει να χρηματοδοτήσει το έργο του φωτισμού των γλυπτών.  

   Θέλουμε να πιστεύουμε  ότι θα πρόκειται για παράλειψη  και όχι για πρόβλημα   χρηματοδότησης  μια και αρκετά μνημεία  έχουν απορροφήσει πόρους για την ανάδειξή τους , κυρίως από την Περιφέρεια.

  Αποτελεί οφειλόμενη ενέργεια.