Οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας.
Πιθανόν να ταίριαζε αυτός ο τίτλος στα όσα τελευταία συμβαίνουν ή προμηνύονται στο χώρο του ΠΑΣΟΚ αλλά και γενικότερα του όλου πολιτικού συστήματος.
Το ΠΑΣΟΚ από εκεί που εξέφραζε τους μικρομεσαίους και μη προνομιούχους Έλληνες, στην πορεία έχασε τον προσανατολισμό του και διαχειρίστηκε σπάταλα ή ιδιοτελώς τα χρήματα που δίνονταν από την Ευρώπη για να μπουν οι στέρεες βάσεις που θα οδηγούσαν στην ανάπτυξη.
Δεν κατανόησε εγκαίρως, πως «λεφτά υπάρχουν» μόνο σε μια χώρα που παράγει περισσότερα απ' όσα καταναλώνει και αντί να στραφεί προς την ενίσχυση της παραγωγικότητας, στηρίχτηκε στο κράτος, το οποίο λειτούργησε ως καλός πατερούλης με λαϊκίστικη πολιτική.
Εξαρτήθηκε από το φθηνό χρήμα του δανεισμού, όπως και το άλλο κόμμα εξουσίας , χωρίς να το διοχετεύσει σε μια ολοκληρωμένη αναπτυξιακή στρατηγική, που θα αξιοποιούσε πραγματικά και όχι στα λόγια, αλλά και ούτε πρόχειρα κι αποσπασματικά, το φυσικό πλούτο της χώρας και θα έκαμε ένα κράτος σύγχρονο και αποτελεσματικό.
Στην ουσία ναρκοθέτησε το μέλλον της χώρας και τα όνειρα των επόμενων γενεών τα αρχειοθέτησε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.
Σήμερα , διαπλεκόμενοι και συνένοχοι για το κατάντημα του ΠΑΣΟΚ αλληλοσπαράσσονται, για να κερδίσουν τις προνομιούχες θέσεις του ξεπερασμένου από την κοινωνία κομματικού μηχανισμού , παραβλέποντας το γεγονός ότι οι μάχες που λαμβάνουν χώρα γίνονται πάνω στις στάχτες της χώρας, πάνω σε οικονομικά και κοινωνικά ερείπια και πάνω στην αγωνία ενός ολόκληρου λαού, ο οποίος πληρώνει τα επίχειρα της σιωπής και της ανοχής που επέδειξε έναντι των φανερών και αφανών δυναστών.
Παρθενογένεση βεβαίως στην πολιτική δεν υπάρχει, γι αυτό και ένα τµήµα του υγιούς πολιτικού προσωπικού θα δώσει τη μάχη για τη δηµιουργία ενός νέου µετα-µεταπολιτευτικού πολιτικού σχηματισμού, αξιόπιστου και ικανού να αντιµετωπίσει τη σηµερινή κρίση και να εμφυσήσει προσδοκίες στον λαό και ιδιαίτερα στους νέους επιστήμονες.
Το ποιο θα είναι αυτό το τµήµα θα κριθεί κατ’ αρχήν από την ικανότητά του να αφουγκραστεί τα νέα κοινωνικά δεδομένα και, κυρίως, να δημιουργήσει μια νέα ιδεολογία που θα δίνει όραμα αλλά και λύσεις στα μεγάλα προβλήματα του λαού.
Στον αγώνα αυτό θα πρέπει να συσστρατευθούν όλοι, όχι μόνο για να συνθέσουν το καινούργιο, αλλά, πρωτίστως ,για να αποκλείσουν όσα κατά καιρούς πολιτικά πρόσωπα έχουν ταυτιστεί απολύτως µε το προηγούµενο μοντέλο της διακυβέρνησης. Εδώ που φθάσαμε δεν μπορεί να υπάρξει διέξοδος, αν παράλληλα με την ανασύνταξη του κράτους δε γίνει και ριζική αναδιοργάνωση του πολιτικού μας συστήματος.
Και στο πλαίσιο αυτό προτείνω: πρώτον , την κάθαρση και την επιβολή αυστηρών πολιτικών και οικονομικών κυρώσεων σε όλους εκείνους που κακοδιαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα, δεύτερον τον ουσιαστικό έλεγχο του ¨πόθεν έσχες¨ τους, τρίτον, τη δημοσιοποίηση έμμισθων θέσεων που πήραν ¨μαλιστάνθρωποι¨ σε δημόσιους οργανισμούς και συλλογικά όργανα και την κομματική στήριξη που έλαβαν σε συλλογικούς φορείς και όργανα, ώστε να αποκλειστούν στο μέλλον φαινόμενα λαϊκίστικης συμπεριφοράς, σαν αυτή που βιώσαμε από δημοτικό αξιωματούχο , που ενώ βεβαίωνε κλήσεις παρελθόντων ετών από παραβάσεις στάθμευσης για άντληση δημοτικών εσόδων, στη συνέχεια σε τηλεοπτική εκπομπή καλούσε τους πολίτες να μην τις πληρώσουν, γιατί αφορούσαν παραβάτες μη αρεστούς στην προηγούμενη δημ. αρχή !.
Θα ήταν μια συμβολική αλλά και ουσιαστική κίνηση, τη στιγμή που ο λαός, ενώ έχει συμβάλει με το παραπάνω , ταλαιπωρείται από την οικονομική κρίση καθημερινά για να προλάβουμε τη εικόνα της καταρρέουσας Πομπηίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου