ΑΔΙΚΗ Η ΟΡΙΖΟΝΤΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΕΚΜΗΡΙΩΝ

Ανάλγητη και άδικη για τα χαμηλά ειλικρινή εισοδήματα η οριζόντια εφαρμογή των τεκμηρίων.

                                                                     

  Η χώρα βρίσκεται σήμερα σε εξαιρετικά δυσχερή θέση, με κίνδυνο να περιθωριοποιηθεί. H ανάθεση της πρωθυπουργίας στο Λουκά Παπαδήμο άμβλυνε σε κάποιο βαθμό το κλίμα δυσπιστίας σε βάρος της χώρας , πλην όμως  τα προβλήματα  που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση  είναι πολλά και εξαιρετικά δύσκολη η διαχείρισή τους. Όμως η  επαναξιολόγηση ορισμένων πολιτικών και δημοσιονομικών μέτρων  θα ήταν χρήσιμη.

    Ένα από αυτά τα μέτρα που πρέπει άμεσα να επανεξεταστεί,  είναι  και η οριζόντια εφαρμογή των  αντικειμενικών δαπανών διαβίωσης , ή αλλιώς  τεκμηρίων.

   Ο  σκοπός των τεκμηρίων δεν πρέπει να είναι η άσκηση φοροεισπρακτικής πολιτικής αλλά η προσέγγιση   των πραγματικών εισοδημάτων κάθε πολίτη με σκοπό την πάταξη της φοροδιαφυγής, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι σε όλες τις περιπτώσεις η εφαρμογή του τεκμηρίου εμφανίζει την πραγματική εισοδηματική κατάσταση του φορολογουμένου, με αποτέλεσμα άλλες φορές να υπάρχουν αδικίες, ενώ άλλες  τα πραγματικά εισοδήματα που δε δηλώνονται να είναι πολλαπλάσια των τεκμαρτών.

  Φέτος, για το Οικον  έτος  2012,  δηλαδή  για τα εισοδήματα που αποκτήθηκαν το 2011,  το υπουργείο Οικονομικών, επιχειρώντας να στήσει ακόμα ένα μπλόκο στη φοροδιαφυγή, όχι μόνο αύξησε τα τεκμήρια διαβίωσης από 10% έως 70%,  και στο 200% για σκάφη αναψυχής, αλλά μείωσε και το αφορολόγητο όριο  στις 5.000€ από 1.1.2011.

      Έτσι ,  χιλιάδες φορολογούμενοι θα φορολογηθούν για πρώτη φορά , εξαιτίας της οριζόντιας εφαρμογής των τεκμηρίων ,  για  υψηλότερα εισοδήματα σε σχέση με τα δηλωθέντα . Αυτό θα αποτυπωθεί στα εκκαθαριστικά που θα πάρουν οι φορολογούμενοι από τις  φορολογικές δηλώσεις  που θα υποβληθούν φέτος. 

    Θύματα της αναπροσαρμογής των τεκμηρίων θα είναι  οι χαμηλόμισθοι, οι μικροσυνταξιούχοι ,οι ειλικρινείς επιτηδευματίες και οι ελευθεροεπαγγελματίες,  των  οποίων τα έσοδά τους   προέρχονται από  ελεγχόμενες πηγές, όπως είναι οι  φορείς του δημοσίου, και επομένως δεν μπορούν   να φοροδιαφεύγουν.

      Για παράδειγμα, χαμηλόμισθος με ετήσιο εισόδημα 8.000 € που  κατοικεί σε μονοκατοικία 80 τ.μ. στο νομό Ιωαννίνων και διαθέτει Ι.Χ. αυτοκίνητο 1.400 κ.ε. , με το σύστημα των τεκμηρίων το εισόδημά του ανέρχεται σε 12.040 € (3.840 € για την κατοικία , 5.200 € για το αυτοκίνητο  και   3.000 €  για το ελάχιστο τεκμήριο διαβίωσης) , ήτοι μεγαλύτερο  κατά 4.040€  σε σχέση με το πραγματικό  του εισόδημα. 

     Ο φόρος δε που  θα κληθεί να πληρώσει για το τεκμαρτό εισόδημα των 12.040 €  ανέρχεται σε 707,20 € , αντί  για 300€  που θα πλήρωνε με βάση το πραγματικό του εισόδημα και τη νέα κλίμακα που ισχύει  αναδρομικά από 1.1.2011,  ενώ δεν θα πλήρωνε καθόλου φόρο με το προηγούμενο   αφορολόγητο όριο των 12.000€.

   Αν, στο παράδειγμά μας,  ο  φορολογούμενος ήταν έγγαμος,  τότε το εισόδημα  θα ανερχόταν από το αυξημένο ελάχιστο τεκμήριο διαβίωσης των 5.000€ στο ποσό των   14.040 € , οπότε και  θα καλούνταν να πληρώσει   φόρο  1.067,20 € ( μη υπολογιζόμενης της προκαταβολής ποσοστού 55%)  ,  

, αντί για   300€  που θα πλήρωνε με βάση το πραγματικό εισόδημα και τη νέα κλίμακα και  367,20 € που θα πλήρωνε  από τη φορολόγηση του  τεκμαρτού  εισοδήματος άνω των 12.000 €.

   Ο συνδυασμός λοιπόν του μειωμένου αφορολογήτου και των αυξημένων τεκμηρίων για το έτος 2011 έχει ως αποτέλεσμα  να εμφανίζονται εισοδήματα τεκμαρτά μεγαλύτερα των πραγματικών, η φορολόγηση των οποίων τους εξωθεί στην εξαθλίωση.

     Για το λόγο  αυτό  επιβάλλεται  άμεσα,  παρά τη  δύσκολη περίοδο που περνάει η χώρα μας,  να επανεξεταστούν τα τεκμήρια,  τουλάχιστον για τα εισοδήματα των παραπάνω κατηγοριών,  στα οποία  κατά τεκμήριο δεν υπάρχει φοροδιαφυγή. Ειδικότερα ,είναι δίκαιο να μην ισχύσουν  τα τεκμήρια τουλάχιστον μέχρι του  ποσού του πρώην αφορολόγητου ορίου των 12.000 €, ώστε οι κατηγορίες αυτές  να φορολογηθούν  με τα πραγματικά τους εισοδήματα.

    Είναι αρκετή η συνεισφορά τους  από  την οριζόντια εφαρμογή  του Ειδικού τέλους Ακινήτων  και δε χρειάζονται και άλλα βάρη  για να  συμψηφίσει το αναποτελεσματικό ( σκόπιμα;) κράτος   τη χασούρα από  τη  μη φορολόγηση  των κεφαλαίων που  έχουν οδηγηθεί στις Ελβετικές Τράπεζες , τις Τραπεζικές θυρίδες  και στις εξωχώριες εταιρείες.  Φτάνει πια!

ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΗΜΕΡΕΣ ΤΗΣ ΠΟΜΠΗΙΑΣ

Οι τελευταίες ημέρες της Πομπηίας.

                                               

    Πιθανόν να ταίριαζε  αυτός ο τίτλος  στα όσα τελευταία  συμβαίνουν ή προμηνύονται  στο χώρο του ΠΑΣΟΚ αλλά και γενικότερα  του όλου  πολιτικού  συστήματος.

    Το ΠΑΣΟΚ από εκεί που   εξέφραζε  τους μικρομεσαίους και μη  προνομιούχους  Έλληνες, στην πορεία έχασε τον προσανατολισμό του και  διαχειρίστηκε σπάταλα ή ιδιοτελώς τα χρήματα που δίνονταν από την Ευρώπη για να μπουν  οι στέρεες βάσεις που θα οδηγούσαν στην ανάπτυξη.

   Δεν κατανόησε εγκαίρως,  πως  «λεφτά υπάρχουν» μόνο σε μια χώρα που παράγει περισσότερα απ' όσα καταναλώνει  και αντί να στραφεί   προς την ενίσχυση της παραγωγικότητας, στηρίχτηκε στο κράτος, το οποίο λειτούργησε ως  καλός πατερούλης με  λαϊκίστικη πολιτική.

 Εξαρτήθηκε  από το φθηνό χρήμα του δανεισμού, όπως και το άλλο κόμμα εξουσίας ,  χωρίς να το διοχετεύσει   σε  μια ολοκληρωμένη αναπτυξιακή στρατηγική, που θα αξιοποιούσε  πραγματικά και όχι στα λόγια, αλλά και ούτε πρόχειρα κι αποσπασματικά, το φυσικό πλούτο της χώρας και θα έκαμε  ένα κράτος σύγχρονο και αποτελεσματικό.

   Στην ουσία ναρκοθέτησε το μέλλον της χώρας και τα όνειρα των επόμενων γενεών  τα αρχειοθέτησε στο χρονοντούλαπο της ιστορίας.

   Σήμερα , διαπλεκόμενοι και συνένοχοι για το κατάντημα του ΠΑΣΟΚ  αλληλοσπαράσσονται,  για να κερδίσουν τις προνομιούχες θέσεις του ξεπερασμένου από την κοινωνία  κομματικού μηχανισμού , παραβλέποντας το γεγονός ότι οι μάχες που  λαμβάνουν χώρα γίνονται πάνω στις στάχτες της χώρας, πάνω σε οικονομικά και κοινωνικά ερείπια και πάνω στην αγωνία ενός ολόκληρου λαού, ο οποίος  πληρώνει τα επίχειρα της σιωπής  και της ανοχής που επέδειξε  έναντι των φανερών και αφανών δυναστών.

    Παρθενογένεση βεβαίως στην πολιτική δεν υπάρχει,  γι αυτό και ένα  τµήµα του υγιούς πολιτικού προσωπικού θα δώσει τη μάχη  για τη δηµιουργία ενός νέου  µετα-µεταπολιτευτικού πολιτικού  σχηματισμού, αξιόπιστου  και ικανού να  αντιµετωπίσει  τη  σηµερινή κρίση και να εμφυσήσει προσδοκίες στον λαό και ιδιαίτερα  στους νέους επιστήμονες.

     Το ποιο θα είναι αυτό το τµήµα  θα κριθεί κατ’ αρχήν από την ικανότητά του να αφουγκραστεί τα νέα κοινωνικά δεδομένα και, κυρίως, να δημιουργήσει  μια νέα ιδεολογία   που  θα δίνει  όραμα  αλλά  και  λύσεις  στα μεγάλα προβλήματα  του λαού.

   Στον αγώνα  αυτό θα πρέπει να συσστρατευθούν όλοι, όχι μόνο για να  συνθέσουν το καινούργιο, αλλά, πρωτίστως ,για να  αποκλείσουν όσα κατά καιρούς  πολιτικά πρόσωπα  έχουν ταυτιστεί απολύτως µε το προηγούµενο μοντέλο της διακυβέρνησης. Εδώ που φθάσαμε  δεν μπορεί  να υπάρξει διέξοδος, αν παράλληλα με την  ανασύνταξη του κράτους δε γίνει και ριζική  αναδιοργάνωση του πολιτικού μας συστήματος.

   Και  στο πλαίσιο αυτό  προτείνω: πρώτον , την  κάθαρση και την  επιβολή αυστηρών πολιτικών  και οικονομικών  κυρώσεων σε όλους   εκείνους   που κακοδιαχειρίστηκαν δημόσιο χρήμα,  δεύτερον τον ουσιαστικό έλεγχο του ¨πόθεν έσχες¨ τους, τρίτον, τη  δημοσιοποίηση  έμμισθων θέσεων  που πήραν  ¨μαλιστάνθρωποι¨ σε δημόσιους οργανισμούς και συλλογικά όργανα και την  κομματική στήριξη  που έλαβαν σε συλλογικούς φορείς και όργανα, ώστε να αποκλειστούν στο μέλλον φαινόμενα  λαϊκίστικης  συμπεριφοράς,  σαν αυτή που βιώσαμε από δημοτικό  αξιωματούχο , που ενώ βεβαίωνε κλήσεις παρελθόντων ετών από  παραβάσεις  στάθμευσης  για άντληση δημοτικών εσόδων, στη συνέχεια  σε  τηλεοπτική εκπομπή  καλούσε τους πολίτες να μην τις πληρώσουν,  γιατί  αφορούσαν παραβάτες  μη αρεστούς στην προηγούμενη δημ. αρχή !.

    Θα ήταν μια συμβολική αλλά και ουσιαστική κίνηση, τη στιγμή που ο λαός, ενώ έχει συμβάλει με το παραπάνω , ταλαιπωρείται από την οικονομική κρίση καθημερινά για να προλάβουμε  τη εικόνα  της  καταρρέουσας Πομπηίας.