¨ Θέλουν και τα χωριά τον πολιτισμό¨
Η νέα Διοίκηση του Πνευματικού Κέντρου Ιωαννίνων παρουσίασε το πρόγραμμα πολιτιστικών εκδηλώσεων του πρώτου τριμήνου, με την υπόσχεση ότι στοχεύει να μετατρέψει το Π.Κ. σε ¨ έναν πραγματικό φάρο πολιτισμού¨. Εμείς δεν έχουμε λόγο να αμφισβητήσουμε ούτε τις καλές προθέσεις ούτε το όραμα της νέας Δημοτικής Αρχής για την πολιτιστική αναγέννηση του τόπου μας.
Άλλωστε, είναι λογικό οι συμπολίτες να περιμένουν από μια άλλη δημοτική αρχή και διαφορετική πολιτική στα πολιτιστικά πράγματα του δήμου.
Όμως, η πρόθεση απέχει πολύ από την πράξη. Μάλλον έχουμε λόγια ευχάριστα, αλλά στην ουσία μοιάζουν με ¨έπεα πτερόεντα¨. Και τούτο εύκολα μπορεί ο καθένας να το διαπιστώσει, αν αναγνώσει το περιεχόμενο του πολιτιστικού προγράμματος .
Πρόκειται για πιστή αντιγραφή μιας πεπατημένης πολιτικής του παρελθόντος. Ό,τι γινόταν ως τώρα για χρόνια στα Γιάννινα, το ίδιο επαναλαμβάνεται με διαφορετικά ονοματεπώνυμα τραγουδιστών , συγγραφέων και ηθοποιών.
Η Δημοτική Αρχή δείχνει ότι έχει ξεχάσει πως από τον Γενάρη του 2011 ο Δήμος Ιωαννίνων έχει γεωγραφικά όρια έξω και από το Λεκανοπέδιο ( χωριά και οικισμοί συνολικά τριάντα οκτώ ). Άρα , στον πολιτιστικό σχεδιασμό το Πνευματικό Κέντρο δε λογαριάζει καθόλου τα χωριά, δηλαδή τις σημερινές δημοτικές και τοπικές κοινότητες, και όλα προγραμματίζονται για την πόλη!
Πιθανόν να μας πούνε ότι σέβονται την αυτονομία των δημοτικών και τοπικών κοινοτήτων στον πολιτιστικό τομέα και αποφεύγουν τη ¨χειραγώγηση¨ της τοπικής κοινωνίας.
Αυτό είναι άραγε το πνεύμα και το όραμα του Καλλικράτη; Δηλαδή να πληρώνουν τα χωριά για τον πολιτισμό της πόλης;
Ίσως η Δημοτική Αρχή περιμένει πρώτα να καλοκαιριάσει για να στείλει το Ηπειρωτικό Θέατρο ή κάποιο θίασο Καραγκιόζη στις πλατείες των χωριών.
Και προκαλούν περισσότερο όταν όλες σχεδόν οι δράσεις θα πραγματοποιηθούν στο Π. Κέντρο της πόλης, σαν να μη διαθέτουν ανάλογους χώρους τα χωριά ή σαν να μην έχουν ανάγκη οι άνθρωποι της υπαίθρου από πολιτιστικά αγαθά.
Με αυτή την πολιτική εκτιμάμε ότι ο πολιτισμός αστικοποιείται, απομακρύνεται από τις λαϊκές του ρίζες και μετατρέπεται σε εμπόρευμα ακριβό και ξένο στις πραγματικές ανάγκες των πολιτών.
Ο μεγάλος σκηνοθέτης Θ . Αγγελόπουλος σε πρόσφατη συνέντευξη δήλωσε ότι ¨το ήθος μιας χώρας αντανακλάται στον πολιτισμό της¨.
Σαφώς και είναι δύσκολο θεωρητικοί της αστικής κουλτούρας με μανδύα αριστεροφροσύνης να νιώθουν τις πολιτιστικές ανάγκες των αδυνάτων και των μη εχόντων. Αλλά ας έχει υπόψη της η νέα Δημοτική Αρχή ότι στους ζοφερούς καιρούς που ζούμε τα πολιτιστικά αγαθά ο πολύς κόσμος θα τα ξεχάσει , αφού δεν μπορεί να ανταποκριθεί ούτε στις βασικές του βιοτικές ανάγκες.
Γι΄αυτό και οφείλει ο Δήμος Ιωαννίνων άμεσα, μια και δεν το έπραξε προεκλογικά κατά τη σύνταξη του προγράμματος , να συζητήσει με τους φορείς της πόλης και των χωριών και από κοινού να συντάξουν ένα ολοκληρωμένο πολιτιστικό πρόγραμμα για όλους.
Διαφορετικά μπορεί να έχουμε νέα Δημοτική Αρχή, αλλά η πολιτική στον πολιτισμό θα παραμείνει ελλειμματική, μια και απουσιάζουν νέες ιδέες και νέες προτάσεις.
